Skoro vijek kasnije, riječ „misterija“ zamenjena je drugom – „prevara“. Britanski Telegraf piše o „posljednjoj velikoj misteriji“ vezanoj za potonuće Titanika – sudbini pokojne Lorejn Alison.

Vjerovalo se da je ova, tada dvogodišnja putnica, potonula zajedno sa brodom, što ju je činilo jedinim djetetom koje je izgubilo život a da je putovalo u prvoj i drugoj klasi.

Međutim, njeno tijelo nikada nije otkriveno, a 28 godina kasnije, 1940. godine, jedna žena istupila je tvrdeći da je ona Alison. Ona je takođe znala detalje koji bi bili poznati samo bliskim članovima porodice Alison.

Helen Krejmer je tvrdila da je bila smještena u brod za spašavanje sa čovjekom, koji joj je prije njegove smrti otkrio da je on Tomas Endrjuz, dizajner Titanika, za kog se takođe mislio da je stradao tokom brodoloma.

Imućna porodica Alison odbacila je ove tvrdnje, a cijela priča mogla je i dalje da ostane pod velom misterije sa smrću Krejmerove 1992. godine, ali nije...

Dvadeset godina kasnije, njena unuka, Debrina Vuds, ponovo je počela da širi ovu priču tvrdeći da želi da napiše i knjigu.

Porodica Lorejn Alison je i ovog puta bila krajnje nezainteresovana za ove tvrdnje a čak je tražila i zabranu prilaska kako bi spriječila Vudsovu da prospe pepeo Krejmerove po porodičnom imanju.

Međutim, u cijelu priču se umiješala i nauka, a istraživači su testirali mitohondrični DNK rođaka Alisonove i Krejmerove. Rezultati su pokazali da nije bilo poklapanja.

Sa druge strane, Vudova i dalje tvrdi da poseduje dokaze koji mogu da pokažu autentičnost njenih tvrdnji, dok porodica Alison smatra da je u pitanju „kolosalna prevara koja godinama progoni članove ove porodice“.